کلاس و دوره آموزشی نیمه خصوصی ویتگنشتاین: فلسفه، زبان و زیبایی با آموزشگاه مدرسه آنلاین هنر فردا

لودویک ویتگنشتاین از بزرگ‌ترین فیلسوفان قرن بیستم است. او یکی از بنیادهای آغازین و اصلی فلسفه تحلیلی است. تلاش‌های فکری وی افق‌های نوینی در فلسفه، زبان، متافیزیک، اخلاق، زیبایی و هنر گشوده است. "نظریه تصویری معنا" اساس تفکر نخستین ویتگنشتاین درباره دلالت و معناداری زبان و تفکیک میان گزاره‌های معنادار و بی‌معناست. "نظریه کاربردی معنا" اساس تفکر واپسین او درباره زبان و نقش شهودهای زبانی در تحقق معناداری است. اصطلاح "بازی زبانی" و "شباهت خانوادگی" از مفاهیم کلیدی تفکر واپسین اوست. زیبایی در تفکر نخستین او با اخلاق در پیوند است. او اخلاق و زیبایی را یکی و هردو رازآلود می‌داند. برای اینکه "شئی" را هنری بدانیم باید از منظر ابدیت بدان بنگریم و این‌گونه است که آن را فراتر از زمان و مکان نگریسته‌ایم. او در تفکر واپسین می‌اندیشد که برای فهم اثر هنری باید به کاربرد واژگان در بازی‌های زبانی توجه کرد و به‌جای واژگانی چون خوب و زیبا از مفاهیمی چون درست و صحیح استفاده کرد. از دیدگاه وی، پیرامون هر اثر هنری زمینه و بافتی از فرهنگ وجود دارد که باید دید و توصیف کرد.