نکات کلیدی برای تقویت مهارت‌های حل مسئله در ریاضی

حل مسائله سخت تر از محاسبه با اعداد است، اما معلمان ابتدایی می‌توانند دانش آموزان را برای انجام تفکر عمیق راهنمایی کنند. یکی از نگرانی‌های رو به رشد دانش‌آموزان، توانایی حل مسئله، به‌ویژه در مورد مسائل پیچیده و چند مرحله‌ای است.

داده‌ها نشان می‌دهند که دانش‌آموزان در حل مسائل بیشتر از محاسبات مشکل دارند، بنابراین حل مسئله باید جدا از محاسبات در نظر گرفته شود. چرا؟

این را در نظر بگیرید. هنگامی که در راه رسیدن به مقصد جدیدی هستیم و موقعیت مکانی خود را به نقشه تلفن خود وصل می‌کنیم، به ما می‌گوید در چه خطی قرار بگیریم و ما را از هر گونه انحراف یا برخورد دور می‌کند، حتی گاهی اوقات ساعتمان را به صدا در می‌آورد تا به ما یادآوری کند که باید دور بزنید. وقتی این را به عنوان یک راننده تجربه میکنیم یعنی مجبور نیستم فکر کنیم.

اگر بتوانیم به جای حمایت بیش از حد دانش‌آموزان در طول مسیر برای رسیدن به پاسخ، به ارائه استراتژی‌هایی روی بیاوریم که آنها را ملزم به فکر کردن می‌کند، ممکن است بتوانیم به آنها توانایی یادگیری مهارت‌های خواندن نقشه را بدهیم.

اساتید سایت استاد سلام در زمینه تقویت حل مسئله بسیار قوی ظاهر می‌شوند و در تلاش هستند تکنیک‌های مفیدی را در این زمینه به کار بگیرند. در کنار کلاس تقویتی ریاضی والدین نیز می توانند در اینراه کنار فرزندشان باشند.

شما نیازی به کتاب درسی یا طرح کلی نحوه آموزش حل مسئله به کودک ندارید. صرفاً استفاده از لحظات روزمره برای نشان دادن تکنیک‌های حل مسئله، مفیدتر از آن است که کتاب‌ها  یا تکلیف خانه می‌تواند به فرزند شما بیاموزد

رفتن به خواربارفروشی، رانندگی در ماشین، درست کردن شام در خانه و تمیز کردن خانه، همه فرصت‌های روزمره هستند تا تصمیمات مربوط به حل مشکل را ارائه دهید. از کودکتان بخواهید در حین آشپزی مواد را در کابینت بگذارد.

وقتی فرزندتان بزرگ می‌شود، برای حل تک تک مشکلاتی که پیش می‌آید، همیشه شما را در کنار خود نخواهند داشت. روزی تبدیل به یک بزرگسال مستقل می‌شود که باید خودش مشکل را حل کند.

درخواست از کودکان برای بررسی راه‌حل‌های مشکلات در زمان ایجاد مشکل، یکی از راه‌های ترغیب آنها به تفکر انتقادی در اوایل زندگی است. 

وقتی به کودک آموزش داده شود که یک مانع را ارزیابی کند به توانایی‌های تصمیم گیری خود برای حل یک مشکل اعتماد کرده و با بزرگتر شدن، برای موفقیت مجهزتر می‌شود.

گاهی اوقات به‌عنوان مربی، نمی‌توانیم عجله کنیم. هنگام حل یک مسئله پیچیده، دانش آموزان به زمان نیاز دارند تا فقط با یک مشکل بنشینند و با آن دست و پنجه نرم کنند، شاید حتی آن را ترک کنند و پس از مدتی دوباره به آن برگردند. این ممکن است به این معنی باشد که ما باید مشکلات کمتری به آنها بدهیم، اما باید به مشکلاتی عمیق‌تر شوند.

تقویت مهارت حل مسئله ریاضی در کودکان راه‌های متفاوتی دارد. در ابتدا باید گفت ریاضیات راهی عالی برای مشارکت دادن کودکان در سنین پایین در فعالیت های حل مسئله است. ریاضی منطقی و غیر احساسی است، داشتن قوانین و مرزهای بسیار روشن با یک راه حل، یکی از نمونه های بارز حل مسئله است. 

باید به کودکان مسائل ریاضی متناسب با سن آنها داده شده تا عیب یابی کرده و ترتیب عملیاتی را دنبال کنند که منجر به راه حل شوند. سؤالاتی بپرسید که به دانش آموزان اجازه می‌دهد فکر کنند.

پرسش‌ها یا درخواست‌ها در حین حل مسئله باید برای ترویج تفکر بسیار باز باشد. ایجاد پرسش دانش‌آموزان را وادار می‌کند مسئله ا بازخوانی و بررسی کردخ و به این فکر کند که با چه ابزار یا منابعی می‌توامد مسئله را حل کند.

از کودکان خود سوال بپرسید و مهم است که مکث کنید و به کودک خود فرصت دهید تا با استفاده از سؤالات باز، راه حل‌هایی را برای مشکلاتی که با آنها مواجه است بیابد.

به عنوان مثال، کودک شما نمی‌تواند جفت کفش مورد علاقه خود را پیدا کند. به‌جای اینکه خانه را به تنهایی به دنبال آن‌ها بگردید، از کودک سؤال کنید: «آخرین بار آن کفش‌ها را کجا پوشیدی؟» یا "آخرین بار کی کفش هایت را دیدی؟" این امر مستلزم این است که فرزند شما در نظر بگیرد که آخرین بار ممکن است آنها را در کجا قرار داده باشد. 

علاوه بر این، یک روندی را دنبال کنیم مانند، "اگر ما نمی‌توانیم آن کفش ها را در حال حاضر پیدا کنیم، باید یک جفت کفش دیگر را برای پوشیدن انتخاب کنیم تا دیر نکنیم." و بدین طریق آن‌ها را به سمت یافتن راه حل جایگزین برای مشکل راهنمایی کنید.

دادن فرصت به کودکان برای یافتن راه‌حل‌های برای مسائلی که با پرسیدن سؤالات باز به وجود می‌آیند، آنها را به مهارت‌های حل مسئله سوق می‌دهد. 

این اقدام سبب تقویت مهارت حل مسئله در ریاضی نیز می‌شود.

به عنوان یک بزرگسال، یکی از راه‌های انجام پروژه‌های بزرگ در محل کار، تنظیم برنامه‌ای است که یک پروژه در مقیاس بزرگ را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم می‌کند.

 استفاده از این تکنیک روشی خوب برای آموزش به کودکان است که چگونه با انجام یک کار کوچک می‌تواند در درازمدت به تصویری بزرگتر و بزرگتر منجر شود. 

از آنجایی که یک کار بزرگ می‌تواند طاقت فرسا یا حتی غیرممکن به نظر برسد، تقسیم آن به قطعات کوچکتر و به راحتی قابل دستیابی است که در نهایت منجر به تصویر کامل و کامل می‌شود و این اقدام راهی فوق العاده برای کمک به کودکان در هر سنی، به ویژه در سنین پیش دبستانی، برای مقابله با مسائل بزرگ است.

استفاده از فرصت‌های طبیعی و برای یادگیری و حل مسئله همیشه یکی از بهترین راه‌ها برای پرورش خلاقیت و همچنین تفکر منطقی و تحلیلی است. 

همه کودکان به طور طبیعی به سمت برخی از علایق جذب می‌شوند چه تک شاخ، دایناسورها، هواپیماها، کامیون‌ها یا رنگ‌ها... هر کودک چیزی دارد که به طور طبیعی به سمت آن گرایش پیدا می‌کند که اغلب باعث تعجب والدینش می‌شود.

کودکان در زندگی خود به بزرگسالان نگاه می‌کنند تا چگونه با مشکلاتی که در دنیا با آن مواجه هستند کنار بیایند.

اگر فرزندتان ببیند که شما مؤدبانه از پیشخدمت می‌خواهید ظرف غذایی را که به اشتباه سرو شده است برگرداند، می‌آموزد که برقراری ارتباط مناسب، احترام و صبر منجر به حل و فصل می‌شود. 

در مقابل، اگر کودکی ببیند که والدینش بی ادبانه صحبت می‌کنند و پیشخدمت را به خاطر سفارش نادرست سرزنش می‌کنند، می‌آموزد که واکنش‌های عاطفی راه حل مشکلات است.

به عنوان والدین، مراقب این مسئولیت باشید که از اشتباهات، موانع و سختی‌ها به عنوان فرصت‌های یادگیری به فرزندان خود استفاده کنید.

پازل‌ها و بازی‌های رومیزی، بسیار شبیه معادلات ریاضی، به کودکان این امکان را می‌دهد که از توانایی‌های حل مسئله شناختی خود برای انجام وظایف به شیوه ای سرگرم کننده و منحصر به فرد استفاده کنند. کودکان پیش دبستانی اغلب به سمت تصاویر و اجزای یادگیری بصری و همچنین بازی تعاملی کشیده می‌شوند.

 کنار هم قرار دادن پازل‌ها امکان تشخیص الگو را فراهم می‎کند، در حالی که بازی‌های رومیزی امکان استفاده از تکنیک‌های حل مسئله تعاملی را از طریق مجموعه ای از قوانین فراهم می‌کند.

گنجاندن پازل‌ها و بازی‌ها در زندگی کودکان، راه‌های عالی برای ترغیب آنها به تفکر انتقادی و یافتن راه‌حل‌هایی است که نتایج فوری ارائه می‌دهد.

کتاب‌ها و داستان سرایی همیشه راه‌های استثنایی برای ایجاد دایره لغات و آشنا کردن بچه‌ها با شخصیت‌ها و موقعیت‌های خارج از خودشان هستند.

 وقتی به کودکان این فرصت داده می‌شود تا با شخصیت‌ها و موقعیتها ارتباط برقرار کنند و سپس به نحوه واکنش آن شخصیت‌ها و مشارکت در تعارضات و روابط بین فردی خود بپردازند، نه تنها تخیل و خلاقیت را تقویت می‌کند، بلکه مهارت‌های حل مسئله را نیز تقویت می‌کند.